Het ultieme doel van het ego is niet om iets te zien, maar om iets te zijn. Word het en je zult vallen. Laat het oplossen en je zult oprijzen. -Muhammad Iqbal
Het ego heb ik altijd fascinerend gevonden. Zelf heb ik moeten leren wat het ego is lees hier het verhaal.
Als ik probeer uit te leggen wat kinesiologie is of kan doen kunnen veel mensen dat niet vatten. Het is onbekend en ongrijpbaar. Erg lastig voor het ego.
Wanneer ik het ego noem, verwijs ik naar dat kleine deel van jou dat altijd een reden wil geven aan de wereld om je heen - het deel dat probeert uit te vinden wat je deze week verkeerd hebt gedaan als er iets onaangenaams met je gebeurt, het deel van jou dat altijd het onbekende wil begrijpen en dus verhalen creëert voor tijdelijke afsluiting, het deel van jou dat zich hecht aan een standpunt en iedereen die het daar niet mee eens is als fout beschouwt, het deel van jou dat niet van het idee van het vormloze houdt omdat het vormloze attributen heeft die het ego niet kan begrijpen en daarom verwerpt.
Het is het deel van jou dat graag de woorden begin, einde, geboorte, dood, creatie, vernietiging, goed en slecht gebruikt omdat beperking bestaat binnen die woorden, en een beperkte geest kan alleen iets begrijpen van beperkte aard. Je ego is het deel van jou dat probeert iets te zijn in plaats van iets te zien en zo beperking creëert. Het houdt ervan om te doen alsof het het onbekende weet, het grenzeloze te beperken en het vormloze vorm te geven. Het ego houdt van beperking. Het is de bron van alle angst en illusie.
Je bent getraind om je te identificeren met je gedachten voor het sluiten met het onbekende - het onkenbare en het onbegrijpelijke. "Weten" betekent het beperken van alle andere mogelijkheden. Het verstand is een geweldige dienaar maar een verschrikkelijke meester. Je identificeren met zo'n geweldig werktuig maakt je niet in staat om het werktuig correct te gebruiken. Jij moet het gebruiken. Laat het jou niet gebruiken!
Je bent niet je gedachten. Je gedachten zijn gewoon auto's die voorbijrijden terwijl je ze bekijkt vanaf de kant van de weg. Jij bent de toeschouwer die de auto's ziet passeren. Denken dat je je gedachten bent is in het midden van de weg staan. Je zult zeker geraakt worden. Denken dat je je gedachten bent betekent je gevoel van zelf afleiden van tijdelijke vormen die onderhevig zijn aan verandering. Als je je gevoel van zelf afleidt van iets dat onderhevig is aan verandering, zal op een gegeven moment, wanneer die verandering optreedt, je fundament afbrokkelen en zul je verloren zijn in een repetitieve cyclus van ontevredenheid. Dit is wat het ego doet. Het ego voelt voortdurend de behoefte zich te hechten en te identificeren met gedachten en ideeën voor de afsluiting.
Door je te identificeren met een gedachte of een idee, ben je in een wereld van beperking terechtgekomen - waar een open geest niet bestaat en daarom de groei stagneert. Wat gebeurt er als je gedachte wordt uitgedaagd? Als iemand het niet eens is met het standpunt waaruit je je gevoel van zelf hebt afgeleid, zul je natuurlijk in een verdedigende positie zijn, omdat de uitdaging van dat standpunt de basis bedreigt van wie je bent - je gevoel van zelf. Op een gegeven moment zal je gevoel van zelf verloren gaan en zal de cyclus doorgaan.
Het Einstein-effect
Honderden jaren lang was de mensheid ervan overtuigd dat tijd absoluut was. Dit idee werd beschouwd als een wet voorgesteld door Isaac Newton. Honderden jaren lang werd dit idee onderwezen aan universiteiten over de hele wereld. Professoren over de hele wereld besteedden hun hele carrière aan het onderwijzen dat tijd absoluut is aan duizenden studenten jaar na jaar. Albert Einstein was de eerste die dit idee openlijk uitdaagde. Hij kreeg veel kritiek van zijn professoren hiervoor. Hij werd uit zijn lessen gegooid en bijna van school gestuurd omdat hij zo'n last was voor de professoren en de overtuigingen waarmee ze zich identificeerden. In plaats van zijn ideeën als een mogelijkheid te overwegen, wezen hun ego's zijn ideeën af omdat ze zich bedreigd voelden.
Einstein daagde de overtuigingen uit waar ze hun carrières en identiteiten op hadden gebouwd. Stel je eens voor wat er zou zijn gebeurd als Einstein had bewezen dat tijd inderdaad niet absoluut was. Dit zou betekenen dat alles wat de afgelopen paar honderd jaar was onderzocht en bestudeerd, verkeerd was geweest. Belangrijker nog, omdat veel mensen toestonden dat dit idee een deel van hun identiteit werd, zou het bewijzen ervan verkeerd betekenen dat hun fundament zou oplossen waarop ze hun gevoel van zelf hadden opgebouwd. Nou, dat is precies wat er gebeurde. In 1905 publiceerde Albert Einstein zijn theorie van de speciale relativiteit die de wereld voorgoed heeft veranderd. Hij bewees dat tijd inderdaad relatief was, en niet absoluut, waardoor de fundamenten van de natuurkunde werden geschud.
Het establishment wilde niet accepteren dat een van hun fundamentele overtuigingen onjuist was. Het ego voedt zich met angst en kan zeer destructief zijn. Stel je eens voor hoeveel verder we zouden zijn gekomen als we het niet langer ons leven lieten beheersen. We zijn aanzienlijk meer technologisch gevorderd sinds de theorie van de relativiteit aan het licht is gekomen. Het enige wat dergelijke vooruitgang heeft vertraagd, was het ego.
Dus, hoe voorkomen we dat dit in de toekomst gebeurt? Gelukkig is het antwoord heel eenvoudig. We maken overtuigingen geen deel van onze identiteit. Als dit was gedaan tijdens de tijd van Einstein, zou er geen weerstand zijn geweest en zou er een snelle groei hebben plaatsgevonden. Een open geest zou hebben geleid tot intense vooruitgang voor de mensheid. Einstein had dan niet alleen op onontgonnen wateren hoeven te varen. In plaats daarvan zou hij de hulp hebben gehad van vele andere grote geesten en veel verder zijn gevorderd dan hij in zijn leven deed, wat de mensheid enorm ten goede zou zijn gekomen.
Het oplossen van het Ego
Wanneer het ego je leven leidt, treedt identificatie met gedachten op. In plaats van de auto's te bekijken die voorbijrijden als een toeschouwer aan de kant van de weg, spring je in het midden van de weg en stop je de verkeersstroom. Denk aan het als een eeuwigdurende file. Deze file leidt je op een pad van stagnatie zonder groei. Dit is beperking in zijn puurste vorm. Je wordt stilgezet. Groei wordt een vrijetijdsbesteding. Verandering maakt geen deel meer uit van je leven. Dit is ook een illusie waar je naar leeft wanneer het ego je leven leidt. Het ego leeft door illusie, Het voedt zich met angst. Los de angst op, en je zult het ego oplossen. Om dit te doen, moet je het onbekende niet weerstaan. Stop met proberen het onbekende te kennen. Acceptatie is het licht dat duisternis transformeert. Het besef dat je niet je gedachten bent, haalt je uit de repetitieve cyclus van illusie en angst veroorzaakt door het ego.
Om het ego op te lossen, betekent eenvoudigweg je gedachten door je heen te laten stromen zonder de noodzaak om eraan vast te houden en je ermee te identificeren. Het betekent het onbekende te accepteren zonder het te hoeven begrijpen. Anderen kunnen het niet eens zijn met je standpunten, gedachten en ideeën. Dat is prima omdat je standpunt niet langer een deel van je is. Oneens zijn is geen bedreiging meer voor je basis. Wanneer het ego is opgelost, kun je converseren en denken zonder gehechtheid aan enig standpunt. Wanneer het ego is opgelost, zul je een leven leiden van grenzeloze groei en mogelijkheden.
Opmerkingen